سرکوب خونين در اوکرائين
پس از سه ماه روياروئي بين يک اپوزيسيون هوادار اروپا که بسيج نيروهايش هيچگاه، حتي در سرماي سخت زمستان، ضعيف نشده و رژيمي که با پشتيباني کامل مسکو يک سياست فرار به جلو را دنبال مي کند، اکنون به نظر مي رسد خشونت به يک نقطه غيرقابل بازگشت رسيده باشد. کشته شدن 25 تن که اکثرا از تظاهر کنندگان و بعضا از نيروهاي امنيتي بوده اند و سرنوشت فاجعه بار صدها مجروح، مواضع هر دو طرف را راديکاليزه کرده است، به نحوي که امروز در کي يف ديگر کسي به کسي اعتماد نمي کند.
وضعيت در پايتخت و فراتر از آن در چندين منطقه ديگر اوکرائين امروز بشدت متغير و بي اندازه خطرناک است. اوکرائين که يکي از جمهوري هاي شوروي سابق بوده، شمار زيادي نظامي آموزش ديده براي جنگ دارد و کشوري است با 45 ميليون جمعيت که تعداد زيادي سلاح در آن دست به دست مي گردد.
رهبران اپوزيسيون که درباره استراتژي که بايد در پيش گيرند اختلاف نظر دارند، به نظر مي رسد کم کم کنترل خود را بر آنچه که به يک قيام مبدل مي شود، از دست داده باشند. و اما پرزيدنت ويکتور يانوکوويچ که رفتارش ديگر کسي را متعجب نمي کند، پس از يک مرخصي استعلاجي در دو هفته پيش، سه شنبه شب ناپديد شد و حتي از پاسخ به تلفن هاي صدر اعظم آلمان، آنگلا مرکل، و رئيس کميسيون اروپا، خوزه مانوئل باروسو، خودداري کرد.
در جريان يک گفتگوي تلفني در اواخر ژانويه، به دنبال کشته شدن دست کم چهار تن از تظاهر کنندگان، آقاي باروسو رئيس جمهور اوکرائين را به اعمال تحريم در صورت ادامه سرکوب تهديد کرده بود. بديهي است هم اکنون زمان به اجرا گذاردن تهديد مزبور و تحميل تحريم هاي معروف از سوي اتحاديه اروپا فرا رسيده است. اعمال تحريم هاي هدفمند و شخصي که رهبران مسئول سرکوب و دارائي هايشان در پايتخت هاي اروپائي، بويژه وين، لندن و نيکوزيا را هدف قرار دهد، اکنون صرفنظر ناکردني شده است.
مشکل اينجاست که اين تحريم ها هر چند ضروري است، پاسخ مناسبي به شدت و وخامت وضعيت کنوني نيست. اين بحران اکنون به سرعت براي اوکرائيني ها و براي اروپا رو به تصاعد است. کسي چه در بروکسل و چه در مسکو امروز نمي تواند پايان ماجرا را پيش بيني کند. اما اگر بخواهيم به اوکرائيني ها کمک کنيم خود راه ديالوگ را باز يابند، ضروري است که اتحاديه اروپا سرانجام با يک صداي واحد و يک صداي قوي و قاطع صحبت کند.
چند صدائي و تناقض واکنشها در پايتخت هاي اروپائي پس از چرخش فاجعه بار وقايع سه شنبه شب دور از شأن اروپا است. مسأله اين نيست که به اوکرائيني ها وعده هاي تحقق نيافتني بدهيم، بلکه بايد با وحدت و قدرت بر ارزش هاي پايه گذار اتحاديه اروپا که صد ها هزار اوکرائيني از سه ماه پيش به خاطر آن مبارزه مي کنند، بار ديگر تأکيد کنيم. در اين راستا بايد از ابزار و امکانات فشار که در اختيار اتحاديه است، استفاده کرد. اين حداقلي است که امروز چهارشنبه مي توان از آنگلا مرکل، فرانسوا هولاند و خوزه مانوئل باروسو که خوشبختانه به موقع در پاريس نشست دارند، انتظار داشت.
اوکرائين : برخورد شرق و غرب ـ روزنامه فيگارو نيز با اين عنوان مي نويسد : در حالي که فرانسوا هولاند و آنگلا مرکل وعده داده اند عليه دولت اوکرائين اعمال تحريم کنند، روسيه از «تلاش براي کودتا» از سوي غربي ها صحبت مي کند. پرزيدنت يانوکوويچ سرانجام چهارشنبه شب يک «ترک مخاصمه» موقت جهت از سر گيري مذاکرات با اپوزيسيون را اعلام کرد. «پس از يک شبانه روز درگيري هاي خونين در کي يف که 26 کشته و 240 مجروح برجاي گذاشته، هولاند و مرکل نمي توانستند دست روي دست بگذارند. مسأله اوکرائين ديگر موضوعات مورد بحث نشست مشترک وزراي دو دولت آلمان و فرانسه به رياست هولاند و مرکل در اليزه را تحت الشعاع قرار داد. با آنکه اين دو در ابراز انزجار و محکوم کردن وقايع کي يف هم صدا بودند، ليکن در مورد تحريم ها گرچه هر دو از اصل اعمال آن اعلام حمايت کردند، هر يک کلماتي به کار بردند که مبين سراسيمگي آنان در قبال پيچيدگي هاي استفاده از حربه تحريم و نيز دشواري رسيدن به اجماع در اتحاديه اروپا که براي موفقيت تحريم ها ضروري است...»
«نه شرقي، نه غربي» ايو تره آر، در سرمقاله فيگارو مي نويسد : «بيست سال پس از منازعه بالکان، آيا اروپا مي تواند صحنه يک جنگ جديد باشد؟ در اوکرائين که مردم آن بين روس زبانان که نگاهشان به مسکو دوخته شده و ديگران که رؤياي جامعه اي به سبک غرب را در سر دارند، خون جاري شده است، در کشوري که حکومتش به دست يک عنصر فاسد و چسبيده به قدرت مطلقه است که مايل نيست در برابر اربابش در کرملين آبرويش ريخته شود. بحث جنگ داخلي هنوز مطرح نيست. اميدوار باشيم که کشته شدگان روزهاي اخير در ميدان استقلال کي يف وجدان ها را بيدار کرده باشند، تا همه راه گفتگو را در پيش گيرند. هنوز دير نشده است...پرزيدنت ويکتور يانوکوويچ در بن بست است. ولاديمير پوتين از تلاش براي کودتا با حمايت غرب صحبت مي کند. اما او که تا اين حد مايل بود از بازي هاي المپيک سوچي سمبلي براي قدرت خود بسازد، نفعي در شعله ور شدن بيشتر منازعه ندارد. و اما اروپائي ها نمي توانند به خود اجازه دهند در شرايطي که اتهام ناتواني از هر سو بر آنها باريدن گرفته است، باز هم بي تفاوت بمانند. آيا روي گرداني فزاينده افکارعمومي 28 کشور عضو از اتحاديه سبب شده دولتها تا اين حد در رأي خود متزلزل به نظر برسند؟ ترديدي نيست که هر گونه ابتکار بيش از اندازه شديد در حمايت از مردم اوکرائين مي تواند سوء تعبير شود. عده زيادي معتقدند چند ماه مانده به انتخابات پارلمان اروپا بايد از دادن چنين احساسي احتراز کرد. همچنين ضرورت مدارا با پوتين که در پرونده هاي سوريه و ايران مخاطبي دور نازدني است، فقدان تحرک و واکنش هاي متناقض اروپائيان را توضيح مي دهد.
زمان اعمال تحريم هاي هدفمند عليه رژيم کي يف ممکن است فرا رسيده باشد. شايد اين راه حلي براي تضعيف اليگارشي نظامي-اقتصادي باشد که يانوکوويچ را به قدرت رسانيده و امروز از بروز هرج و مرج هراس دارد : بخشي از ثروت هاي انباشته شده اين اليگارشي و سران رژيم در مؤسسات مالي اروپا و غرب سپرده شده است. اما تحريم ها نبايد به نحوي باشد که در را بر سازشي بين اتحاديه اروپا و روسيه براي امکان دادن به ظهور يک اوکرائين جديد ببندد. اوکرائيني منحصر به فرد. نه کاملا شرقي و نه کاملا غربي...
لوموند