سرمقاله فیگارو ۲۷ اوت ۲۰۲۳ موج شوک در مسکو پس از مرگ پریگوژین»,
پوتین که به نیروهای نظامی واگنر افتخار می کرد, وقتی دید که آنها نه به سوی کیف بلکه به سمت مسکو هجوم آورده اند, بهت زده شد: «این یک خیانت است، یک ضربه از پشت به کشور ما». در واقع رئیس جمهوری روسیه با از میان برداشتن پرهیاهوی پریگوژین, به همه کسانی که آرزوی زیر سوال بردن قدرت او را دارند, پیامی را ارسال کرد. اما به طور ضمنی، روش اعدام دوست سابق او نشان می دهد که در رکود قدرت روسیه، در میان اختلاف نظرها بر سر راه خروج از جنگ، مبارزه ای شدید و خود ویرانگر آغاز شده است. اوون متیوس در اسپکتاتور می نویسد: «روش ناپدید شدن پریگوژین گواه این است که روسیه یک کشور شکست خورده است که قادر به مجازات خائنان از راه های قانونی نیست و بنابراین از روش های مافیایی برای تسویه حساب استفاده می کند. در هر کشور عادی، یک شورشی, خلع سلاح و محاکمه می شد. اما پوتین، علیرغم اظهاراتش در مورد قدرت و عظمت دولت روسیه، برای انجام این کار ضعیفتر از آن بود.» پاستوخوف تاریخدان پیشبینی میکند: «ما شاهد تقدس زدایی آهسته پوتین خواهیم بود» و اعتقاد دارد که از بحرانی به بحران دیگر «اقتدار در روسیه, موهای خود را یکی بعد از دیگری از دست میدهد و به زودی چیزی بیش از یک جمجمه باقی نخواهد ماند.»
·آینده واگنر: یکی از مهم ترین پرسش ها پس از مرگ رئیس واگنر, در مورد آینده این گروه است. گزارشهای مختلف حکایت از انتقال فعالیتهای واگنر در آفریقا (از جمله لیبی) به سایر شرکتهای خصوصی دارد. به عنوان مثال, ریدوت, و اکنون با نام «کونووی» توسط رئیس کریمه, سرگئی آکسیونوف و زیر نظارت سازمان اطلاعات نظامی ارتش هدایت می شود. این امر به مثابه خروج از کیف پول واگنر است, چیزی که پریگوژین در روزهای اخیر به شدت با آن مخالفت کرده بود. آیا مخلوقش دارد از خون خالی می شود؟ والتر برویر اوستل, استاد تاریخ نظامی در مورد آینده این گروه شبه نظامی می گوید: « کودتای نافرجام ژوئن 2023 نشان داد که این گروه توسط افرادی غیر از پریگوژین و حلقه نزدیک او تسخیر شده است. واگنر تعدادی فرمانده در صفوف خود دارد. به عنوان مثال نام الکساندر کوزنتسوف به عنوان جایگزین پریگوژین شنیده می شود. این مرد که در لیبی به شدت مجروح شد، بخشی از اولین کماندوهای شوک واگنر در سال 2014 بود. دولت روسیه بدون تردید مساله واگنر را حل خواهد کرد و مدتی است که برای این کار آماده شده است. حتی بین فرماندهان یک حالت فعال پیدا کرده است. علاوه بر این، کرملین با حذف پریگوژین – اگر واقعا چنین کرده باشد- یک عمل ناشی از اقتدار انجام داد. گروه واگنر دیگر هیچ ربطی به سال 2014 یا 2020 ندارد. استخدام های گسترده از آغاز جنگ در اوکراین تا حد زیادی آن را بازسازی کرده است. شخصیت های بزرگ مزدوران, سربازانی نیستند که فقط برای پول بجنگند. آنها به طور سیستماتیک یک «دولت حامی» در کنار خود دارند. برای درک کامل دنیای مزدوران، باید تعاملات بین دولت حامی و مزدور مورد نظر را مشاهده کرد. آنها به طور سیستماتیک توسط یک دولت حمایت می شوند، همانطور که مورد واگنر ثابت می کند.»