سحر سنایی- نقطه عطف در ایران
سايت روزنامه فرانكفورتر روندشاو
۱۵ سپتامبر ۲۰۲۵
نویسنده: سحر ثنایی
https://www.fr.de/politik/erlebt-der-iran-eine-zeitenwende-93936664.html
جامعه بین‌المللی بالاخره باید به جنبش دموکراتیک گوش فرا دهد و از آن حمایت کند. مقاله مهمان.
در ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲، مهسا امینی درگذشت. مرگ او آتشی را شعله‌ور کرد که مانند شعله‌اي مهیب در سراسر ایران گسترش یافت. اعتراضات گسترده ضد دولتی در بیش از ۲۰۰ شهر در ۳۱ استان کشور فوران کرد. مرگ مهسا بر اثر جراحات شدید سر که توسط پلیس امنیت اخلاق وارد شده بود، آخرین تیر ترکش پس از دهه‌ها سرکوب بود.
در هشت سال گذشته، ایران شش اعتراض بزرگ را تجربه کرده است که هر کدام از قبلی قدرتمندتر و سازمان‌یافته‌تر بوده‌اند. قیام‌ها بین دسامبر ۲۰۱۷ و ۲۰۲۲ ظاهراً در مورد کمبود مایحتاج اولیه بودند. اما انگیزه اصلی نارضایتی از نظام دیکتاتوری حاکم و تمایل به تغییر دموکراتیک بود.
جنبش اعتراضی که در سال ۲۰۲۲ با شعار «مرگ بر ستمگر - چه پادشاه باشد چه رهبر مذهبی» سازماندهی شد، به طور قابل توجهی توسط واحدهای مقاومت سازمان مجاهدین خلق هماهنگ و رهبری می‌شد. سازمان مجاهدین خلق بزرگترین گروه از پنج گروه مخالفی است که در شورای ملی مقاومت ایران (NCRI) نمایندگی می‌شوند. ائتلاف دموکراتیک شورای ملی مقاومت ایران از جدایی دولت و دین، برابری جنسیتی، آزادی‌های اجتماعی، لغو مجازات اعدام و ایران عاری از سلاح هسته‌ای حمایت می‌کند.
رژیم ایران مانند همیشه به اعتراضات پاسخ داد: با سرکوب وحشیانه در داخل کشور. این منجر به دستگیری‌های گسترده و موجی از اعدام‌ها شد که تا به امروز ادامه دارد. طبق گزارش سازمان ملل متحد، بیش از ۸۴۰ اعدام فقط بین ابتدای سال و پایان ماه اوت انجام شده است.
اما بی‌ثباتی رژیم ملاها از سال ۲۰۲۲ بسیار زیاد بوده است. این رژیم با جمعیتی روبرو است که نارضایتی آنها به طور پیوسته در حال افزایش است. این کشور گرفتار بحران‌های اقتصادی است. شبه‌نظامیان نیابتی در خاورمیانه، که رژیم صدها میلیون دلار براي آنها سرمایه‌گذاری کرده بودـ حزب‌الله و حوثی‌ها ـ نیز شکست‌های شدیدی را متحمل شده‌اند. نزدیک‌ترین متحد آن، بشار اسد در سوریه سرنگون شد. هژمونی ژئوپلیتیکی ایران در هم شکسته است.
برخلاف ادعای قدرت توسط نمایندگان رسمی دولت، نظام بیمار علی خامنه‌ای، رهبر عالی مذهبی ایران، پس از ۴۰ سال در پایین‌ترین نقطه خود قرار دارد. این رژیم برای تضمین قدرت خود، به سرکوب گسترده متوسل شده و هدف خود را برای ساخت بمب هسته‌ای به هر وسیله‌ای که لازم باشد دنبال می‌کند. موضع جامعه کشورهای غربی روشن است: نباید رژیم ملايان با بمب هسته‌ای هيچوقت نبايد وجود داشته باشد. فعال‌سازی مکانیسم ماشه، بسته‌ای از تحریم‌های شدید توسط سه کشور اروپایی بریتانیا، فرانسه و آلمان، گامی دیرهنگام اما مهم است. این موضع قاطع‌تر مورد استقبال قرار می‌گیرد.
پس از آنکه شورای ملی مقاومت ایران برای اولین بار تلاش‌های رژیم ایران برای ساخت بمب هسته‌ای را در یک کنفرانس مطبوعاتی در واشنگتن در سال ۲۰۰۲ افشا کرد، جامعه بین‌المللی سیاست مماشات را برگزید. برای خشنودی ملاها، مقاومت بدنام و سرکوب شد، در حالی که همزمان خطر واقعی پنهان می‌شد. نتیجه این سیاست مماشات چند دهه‌ای: ۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی‌شده و جنگ دوازده روزه بین اسرائیل و ایران در ژوئن امسال بود.
با این حال، این رژیم نه قادر به اصلاح است و نه مماشات. تفکر ملاهای حاکم، بنیادگرایانه و ارتجاعی است. راه حل ایران، همانطور که خانم مریم رجوی، رئیس جمهور منتخب شورای ملی مقاومت ایران، ۲۰ سال پیش در پارلمان اروپا گفت ، نه در مماشات است و نه در جنگ. بلکه در گزینه سوم نهفته است: تغییر از درون از طریق مقاومت سازمان‌یافته مردم ایران.
اعتراضات از سال ۲۰۲۲ تاکنون، روحیه‌ی آزادی‌خواهیِ توقف‌ناپذیر مردم ایران را تقويت کرده است. علیرغم تلفات بی‌شمار، تعداد فزاینده‌ای از مردم مایل به پیوستن به مقاومت در ایران هستند. مردم بیش از هر زمان دیگری مصمم هستند که دیکتاتوری مذهبی ملاها را به زباله‌دان تاریخ ایران بسپارند.
ده‌ها هزار نفر این عزم راسخ را در تظاهرات بروکسل در ۶ سپتامبر نشان دادند. آنها همچنین مرگ مهسا را سه سال پیش از آن گرامی داشتند. پیام به جامعه بین‌المللی روشن بود: باید حق مردم ایران برای مقاومت در برابر رژیم ملاها را به رسمیت بشناسد، به بدنام کردن جنبش دموکراتیک پایان دهد و در عوض به آن گوش فرا دهد و از آن حمایت کند. تحریم‌های مندرج در قطعنامه‌های سازمان ملل باید فوراً فعال شوند و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، باید به عنوان یک سازمان تروریستی در فهرست قرار گیرد و اگر سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌های رژیم بسته شوند، خطر حمله به اعضای اپوزیسیون و خطر تحت نظر بودن کاهش می‌یابد.
هزاران فعال در ۲۳ سپتامبر دوباره در نیویورک صدای خود را برای پیشبرد همه این خواسته‌ها بلند خواهند کرد.
سحر سنایی روانکاو کودک و نوجوان و فعال حقوق بشر و حقوق زنان در سازمان ملل متحد در ژنو است. او عضو شورای ملی مقاومت ایران نیست، بلکه از حامیان آن است.