آزادی شهروند فرانسوی و لگد زدن به مجاهدین
هرمز صفایی نوایی
23.03.2025
امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه، در بیستم ماه مارس برابر با سی اسفند 1401 با انتشار پستی در شبکه اکس اعلام کرد: شهروند فرانسوی زندانی در ایران بنام «اولیویه گروندو» آزاد شد.
قبل از دستگیری «اولیویه گروندو» در اکتبر 1401 دو شهروند دیگر فرانسوی بنام های «سسیل کوهلر و ژاک پاری» نیز در اردیبهشت 1401 توسط جمهوری اسلامی به گروگان گرفته شده بودند. اولیویه گروندو فرانسوی در بیست و چهارم دی‌ماه 1403 یک پیام صوتی از طریق یک ایستگاه رادیویی فرانسوی فرستاد و هویت خود را فاش ساخت.
او در فایل صوتی‌اش که تحت فشار و توسط بازجویان جنایتکار وزارت بدنام اطلاعات آخوندی جهت باج خواهی از دولت فرانسه به او دیکته شده بود، خطاب به مقامات فرانسوی گفته بود: «شما که قدرت تاثیرگذاری بر این موضوع را دارید، این حقیقت را بشنوید. توان «سسیل و ژاک» و من تمام شده است. این مسئولیت شماست که زنده ماندن سه انسان را تضمین کنید.»
گروندو به اتهام "توطئه علیه جمهوری اسلامی" در شیراز دستگیر و به پنج سال زندان محکوم شده بود. خانواده او، این اتهام را به شدت رد کرده و گفته بودند که او عاشق شعر و ادبیات فارسی است و با ویزای توریستی با یک تور جهانگردی به ایران سفر کرده است.
مکرون در پیام خود ضمن اعلام آزادی و بازگشت گروندو، همچنین تأکید ورزید که سسیل کوهلر که یک معلم است و شریک زندگی او به نام ژاک پارینام که متهم به تلاش برای "تحریک اعتراضات کارگری" شده‌اند، نیز باید آزاد بشوند. اتهاماتی که خانواده‌هایشان قویاً رد کرده‌اند.
تا اینجای داستان همه چیز در حد یک خبر بود. اما داستان از آنجائی به مقاومت و مردم ایران مربوط می شود که دم ملا از شمارۀ روز چهارشنبه نوزدهم ماه مارس هفته نامه "کانارآنشنه" بیرون زد.
این هفته نامه فرانسوی برای خوش خدمتی به رژیم جمهوری اسلامی، از جیب مقاومت مردم ایران خرج کرده و اتهامات واهی و دروغی را علیه خانم مریم رجوی، رئیس جمهمور منتخب شورای ملی مقاومت نوشت. :
«مریم رجوی رهبر سازمان مجاهدین خلق ایران منظماً با پرداخت مبالغی هنگفت، در هتل‌های مجلل و گران‌قیمت در فرانسه سکونت می‌گزیند.»
اینجا بود که معلوم شد طبق معمول، شرط آزادی گروگان های فرانسوی زدن یک لگد به مجاهدین و مقاومت ایران بوده است. در چهار دهه گذشته اینگونه مارک زدن ها' تخریب کردن ها و شیطانسازی ها و معاملات کثیف برعلیه سرفراز ترین' خونین ترین و طولانی ترین مقاومت در تاریخ ایران توسط مماشاتگران غربی جهت خوش رقصی برای آخوندهای آدمخوار برای مردم ما و وجدانهای بیدار بشری چیز تازه و جدیدی نیست.
هفته‌نامۀ فرانسوی بدستور مستقیم دولت مماشاتگر مکرون و خواست رژیم تهران جهت تخریب وجهه بزرگترین دشمن خود یعنی بزرگ بانوی مبارز ایرانزمین با ارائه دروغ های شاخدار شروع به شیطانسازی و پخش مزخرفات آخوند پسند می‌کند که در چهار دهه گذشته برای مردم ایران و هواداران مقاومت چیز بیگانه ای نیست. این هفته نامه مدعی می‌شود که خانم رجوی دو بار در سال برای انجام "تالاسوتراپی" (یا دریا درمانی) در این اقامتگاه‌های مجلل سکونت داشته است.
قسمت خنده دار داستان اینجاست که این نشریه تصریح می‌کند که صورت‌حساب‌های خانم رجوی در این اقامتگاه‌های مجلل بالای صدهزار یورو بوده است که جملگی بصورت نقد پرداخت شده اند.
این در حالی است که در برخی از کشورهای اروپایی پرداخت نقدی بیش از سه هزار یورو ممنوع می باشد.
حال در ادامه این گزارش این هفته‌نامۀ فرانسوی جهت خوش خدمتی بیشتر به رژیم آخوندها و ایجاد شک و شبهه در اذهان مردم و هواداران این مقاومت به منابع مالی مجاهدین اشاره می کند که هیچ ربطی به درج مطلب فوق ندارد و می نویسد:بخش مهمی از منابع مالی سازمان مجاهدین از طریق کمک‌های مالی اعضا و طرفداران سازمان و همچنین جمع‌آوری کمک‌های مالی در ژانویه هر سال تأمین می شود." و اشاره می کند که سال گذشته کمک‌های مالی اعضا و طرفداران این سازمان به مبلغ هفت میلیون یورو بالغ شده است.
بعد از درج مزخرفات فوق در هفته نامه «کانارانشنه»، افشین علوی، سخنگوی سازمان مجاهدین خلق ایران، اظهارات نشریۀ فرانسوی را یک رشته خیالبافی خواند.
نتیجه اینکه باز مماشاتگران دولت های غربی همانند چهار دهه گذشته از جیب مردم و مقاومت ایران به رژیم آدمخوار حاکم بر ایران باج داده و جهت تخریب مقاومت خونین مردم ایران که بیش از چهار دهه پرچم آن برافراشته است، یاوه سرایی کردند. بی تردید در خاطره مردم ایران حوادثی مانند تحت فشار گذاشتن رهبر مقاومت، مسعود رجوی در سال خرداد1365 توسط دولت مماشاتگر وقت دولت فرانسه که منجر به عزیمت آقای رجوی از پاریس به عراق گردید، دستگیری هواداران و اعضای مجاهدین توسط پلیس فرانسه در سال 1366و انتقال شبانه آنها به یک کشور آفریقایی در گابن، نامگذاری سازمان مجاهدین در لیست سیاه تروریستی در اروپا و وقایع تاریخی مهم در هفده ژوئن 2003 در پاریس که منجر به دستگیری خانم مریم رجوی و 165 نفر از مسئولین این مقاومت که همه آنها توسط دولت فرانسه و برای خوش خدمتی به رژیم فاشیستی جمهوری اسلامی گردید را هرگز فراموش نمی کنند. تمام این حرکات مشمئزکننده نه تنها مجاهدین را از بین نبرد بلکه هوشیار تر و مقاوم تر و مستحکم تر در مبارزه با جانیان عمامه دار کرد.
جای تردید نیست که این مقاومت همراه با کانون های قهرمان شورشی و ارتش آزادیبخش، و تنها با اتکا به هموطنان خود، با شعار «کس نخارد پشت من، جز ناخن انگشت من»، این رژیم منفور در ایران، منطقه و جهان را به زباله دان تاریخ می اندازد و در اذهان مردم ایران و جهان بعنوان یک لکه ننگ ابدی، روسیاهی به دولتمردان مماشاتگر غربی باقی خواهد ماند.
هرمز صفایی نوایی
23.03.2025