اعتصاب غذاي مجاهدان قهرمان در ليبرتي و ياران اشرف نشان
بطوريکه بر اساس گزارشات دريافتي شمار زيادي از آنان در ليبرتي و کشورهاي مختلف تحت مراقبت هاي ويژه پزشکي قرار گرفته و بسياري به لحاظ جسماني به "نقطه بازگشت ناپذير" نزديک مي شوند. روي سخن اعتصابيون در وهله نخست به وجدان هاي بيدار بشري است. به مردم و جوانان ايراني و به آزادي خواهان و تمامي آنانيکه براي عدالت دل مي سوزانند و براي آن مبارزه مي کنند. آن روي ديگر اين سخن نيز به آمران سياست مماشات و متوليان همان سياستي است که قريب نه هفته چشم ها و گوش ها را عامدانه و آگاهانه بر خواسته هاي بحق اعتصابيون بسته اند. هشدارها نسبت به وضعيت وخيم جان اعتصاب کنندگان را ناديده مي گيرند و با بي عملي و ادامه سياست سکوت خود، راه را براي کشتارهاي بعدي در ليبرتي هموار ميکنند. آري ساکنان ليبرتي و اشرف نشانان با " شمع جان " خود خواهان خاتمه دادن به چنين سکوت و بي عملي جامعه بين الملل مي باشند.
اين اعتصاب غذاي جهاني براي خواسته هائي بحق، مشروع و امکانپذير برگزار ميشود. اعتصابي براي عدالت، براي حقوق بشر و در صدر آن آزادي 7 گروگان اشرفي از چنگال مالکي جنايتکار. در اين رابطه شماري از اعتصاب کنندگان در نامه يي به وزير خارجه آمريکا نوشتند:
ما از شما مي خواهيم دولت عراق را تحت فشار قرار دهيد تا گروگانها را آزاد و امنيت ليبرتي را حل کند. به نظر ما آقاي اوباما نبايد تا قبل از آزادي گروگانها با مالکي ملاقات کند. مالکي کسي است که دستور قتل عام اول سپتامبر را صادر کرد.
اطلاعيه دبيرخانه شوراي ملي مقاومت 5 آبان 1392
اکنون سخن از اعتصابي براي خواسته هائي برآمده از بطن جنبش مقاومت براي آزادي، حقوق بشر و حاکميت مردمي است، بويژه در پي کشتار ناجوانمردانه 52 تن از اشرفيان در 10 شهريور توسط مالکي مزدور و بدستور خامنه اي جنايتکار. قتل عامي که بر اساس تمامي داده هاي بين الملل در رديف جنايت عليه بشريت بوده و مستحق پيگيري جدي ملل متحد مي باشد.
همچنين روي سخن اعتصابيون در وهله نخست ايالات متحده و شخص رئيس جمهور اوباما است. زيرا اين دولت آمريکا بود که پس از قرارداد خلع سلاح با مجاهدان ساکن اشرف در سال 2003 ، قرارداد حفاظت و امنيت امضاء کرده است. يکصد تن از آنان پس از آنکه قريب 3000 تن از يارانشان با خدعه و نيرنگ به کمپ ليبرتي منتقل گرديدند، براي نگهداري فروش اموال که بالغ بر 500 ميليون دلار مي باشد، در اشرف باقي ماندند. آنهم با توافق ايالات متحده و سازمان ملل متحد. با قتل عام روز 10 شهريور در اشرف يکبار ديگر اين نکته به اثبات رسيد که ديگر نمي توان به هيچ وعده و قرار و توافقي اعتماد کرد. به شهادت کشتارهاي مکرر و به شهادت تمامي تحريم هاي ظالمانه ي پزشکي، داروئي، غذائي، سوختي و امکاناتي که دولت دست نشانده ي مالکي از آغاز عليه ساکنان اشرف برپا کرده بود، ديديم که پاسخ به هردوي اين "تضمين ها " تا به امروز فقط " تير و تبر و موشک و قتل عام مردان و زنان بيدفاع و بي سلاح " ما در اشرف قهرمان و زندان ليبرتي از سوي مالکي مزدور و نيروي تروريستي قدس بوده است.
بر اين نکته هم "ملل متحد " و هم، دولت ايالات متحده "بخوبي واقف اند. قتل عام ياران امان در اشرف و به اسارت گرفتن 7 اشرفي که اسناد و مدارک مستند و فيلم هاي آنها از سوي خانم رجوي، به مجامع ذيصلاح بين المللي، به حقوقدانان و نمايندگان ميلياردها مردم جهان ارائه شده، هرگونه شک و شبهه ئي را ديگر بر اثبات سياست بي عملي و استمالت و بر اين ميدان دسيسه و پلشتي با ديکتاتوري مذهبي حاکم بر ايران باقي نمي گذارد.
اينکه ميگوئيم "ميدان دسيسه و مماشات و پلشتي" براستي سخن گزافي نگفته ايم. زمانيکه به عيان مي بينيم که به اين تضمين ها خيانت ميکنند، زمانيکه اعتصابيون قهرمان فرياد ميزنند، ادامه ي هرگونه مماشات و چشم پوشي بر حقوق ساکنان چه عامدانه و چه غير عامدانه، راه را براي حملات بعدي رژيم تروريستي آخوندي هموار ميکند، بازهم سخن گزافي نگفته ايم. اين چه سياست شرم آوري است که چشماانش را عامدانه بر نقض " حقوق بشر" و "حق پناهندگي" و بر تمامي "کنوانسيون هاي ملل متحد" مي بندد.؟
بقول خانم پرفسور زوسموت، رئيس اسبق مجلس آلمان: "نجات جان انسانها و ايجاد امنيت يك وظيفه بشردوستانه است. حرفها بايد با عمل همراه باشند. غرب بايد به وظيفه اش عمل كند و هفت نفر ربوده شده بايد آزاد شوند. و حفاظت ساكنان در ليبرتي بايد قاطعانه توسط سازمان ملل تامين و تضمين شود".
روزنامه فرانکفورتر آلگماينه 22 مهر1392
آري اعتصابيون قهرمان با شمع وجودشان با پايداري شان و با خواسته هاي بحق شان اين سياست شرم آور را به چالش کشيده اند. اين قهرمانان، جامعه بين الملل و افکار عموم و وجدان هاي بيدار بشري را فرا ميخوانند تا بر چنين سياستي براي يکبار هم که شده خط پايان بکشند. چالش نه فقط براي 7 گروگان اشرفي و آزادي آنها، نه تنها براي حفاظت و استقرار کلاه آبي ها ي ملل متحد در ليبرتي، نه تنها براي اجراي عدالت و به پاي ميز محاکمه کشيدن جنايتکاري بنام خامنه اي و مالکي، بلکه براي ارزش هاي نوين بشري و براي اينکه در هيچ جاي اين گيتي ديگر ديکتاتوري ويا سلطاني اين چنين بشريت را به مسلخ نکشد. بله اين قهرمانان با جان خويش با شمع وجود خود درسي فراموش نشدني براي بشريت، براي عدالت و براي تمامي مظلومان و سرکوب شدگان و آزاديخواهان برجا گذاشته اند.
سخن آخر آنکه، اکنون که مالکي مزدور براي ديدار در راه ايالات متحده است، زمان آن رسيده تا قبل از هرديدار وهر گفتگوئي و قبل از انعقاد هرقرارداد تجاري و اقتصادي، رئيس جمهور اوباما با جديت از وي بخواهد تا 7 گروگان اشرفي را بدون هرگونه قيد و شرطي آزاد نمايد. در اين رابطه بيش از 150 تن از نمايندگان، شامل نائب رئيس پارلمان اروپا در بيانيه ئي از جمله مي گويند : " ما همچنين برخي از فراخوانها به دولت عراق که درباره اين کشتار دست به تحقيقات بزند را قوياً محکوم مي کنيم. اين مثل اين مي ماند که از بشار اسد خواسته شود تا درباره استفاده از تسليحات شيميايي در سوريه تحقيق کند! ما درخواست عادلانه خودمان را براي يک تحقيقات مستقل بين المللي بدون دخالت دولت عراق را تکرار مي کنيم.
با توجه به اين که نخست وزير عراق، نوري المالکي در روز اول نوامبر به کاخ سفيد خواهد رفت، ما از رئيس جمهور اوباما مي خواهيم تا قبل از آزادي 7 گروگان و گرفتن يک تضمين نامه کتبي از مالکي که به 3000 پناهنده و پناهجوي ايراني در ليبرتي آزار بيشتري نرساند، با او ملاقات نکند".