آتش زدن و نابودی کنسولگری رژیم در بصره
کنسولگری رژیم حاکم برایران در آتش شامگاه جمعه ۱۶ شهریور کنسولگری نظام ایران در بصره توسط تظاهرکنندگان خشمگین مورد حمله قرار گرفت. [تابناک۱۷ شهریور ۹۷] آنچنان که اسکای نیوز اعلام کرده است این تظاهرکنندگان پس از آنکه دفاتر احزاب و شبه نظامیان طرفدار نظام ایران را در بصره به آتش کشیدند، کنسولگری نظام ایران را به تصرف درآورده و آن را به آتش کشیدند.
براساس گزارش اسکای نیوز منابع امنیتی محلی گفتند تظاهر کنندگان پس از آن که کنسولگری نظام ایران را چندین ساعت در محاصره خود داشتند شعله‌های آتش در آن دیده شد. اسکای نیوز تصریح می‌کند که «تصرف کنسولگری رژیم ایران نشان‌دهنده میزان خشم مردمی علیه سلطه رژیم ایران بر سیاست عراق است.» [مجاهدین ۱۶ شهریور ۹۷]
پاسداران عراقی
گروه‌های شبه نظامی در عراق توسط سپاه سازماندهی و آموزش داده شده‌اند. برخی از این گروه‌ها تا پیش از اشغال عراق در سال ۸۲ به طور رسمی جزیی از سپاه پاسداران بودند و پس از آن به‌عنوان «گروه‌های عراقی» وارد قدرت سیاسی در آن کشور شدند.
برخی دیگر از این گروه‌ها نیز در زمان اشغال عراق توسط سپاه ایجاد شدند. هدف از ایجاد گروه‌های جدید و تقویت گروه‌های قدیمی‌تر وابسته به سپاه، نسل کشی اهل سنت و راه انداختن بساط سرکوب در مناطق شیعه‌نشین عراق بوده است.
در سال‌های پس از اشغال عراق، بسیاری از خیابان‌های آن کشور شاهد نصب عکس‌هایی از خمینی و خامنه‌ای بوده است؛ وضعیتی که شاید نظیر آن در هیچ کشور دیگری مشاهده نشود؛ نمایش تصاویر حاکمان کشور همسایه در بسیاری از خیابان‌ها.
چنین وضعیتی برای بسیاری از عراقی‌ها به معنی اشغال کشور توسط نظام ایران است. آنها روزانه با پاسدارانی مواجه هستند که هرچند به ظاهر عربی صحبت می‌کنند اما در سلسله مراتب فرماندهی‌شان از فرماندهی سپاه در تهران فرمان می‌گیرند.
اشغالگر
آنچنان که در تاریخ‌های نوشته شده توسط سپاه و سایر دسته‌جات درونی نظام ایران، درباره جنگ خمینی و عراق می‌خوانیم؛ نظام ایران همواره سودای اشغال بصره را در سر می‌پروراند. سپاه برای چند بار برای اشغال این شهر خیز برداشت اما هربار با مقاومت مردم بصره نتیجه‌ای جز شکست پیدا نکرد. پس از اشغال عراق در سال ۸۲ نه‌تنها بصره که بسیاری دیگر از نقاط عراق نیز به اشغال سپاه درآمد.
نگاه اهل سنت عراق به سپاه و نیروهای وابسته به آن در کشور به‌مثابه نیرویی‌ست که کاری جز امحای مادی و معنوی اهل سنت ندارد.
نگاه شیعیان عراق به همین دسته‌جات، به‌عنوان نیرویی‌ست که به اسم تشیع بساط سرکوب و فساد را در کشور پهن کرده‌اند.
نگاه کردهای عراق نیز مشابه دو دسته‌ی قبلی‌ست.
سپاه به‌همان میزان که نیروی اصلی اشغال کننده‌ی ایران است در عراق، سوریه، یمن و لبنان نیز نیرویی اشغالگر محسوب می‌شود. خشم مردم در همه این کشورها علیه سپاه، خشم و اعتراض علیه اشغالگر است.