آسیه جبار،"صدای قربانیان خشونت" درگذشت
آسیه جبار، نویسنده، مترجم و فیلمساز الجزایری، جمعه (۶ فوریه / ۱۷ بهمن) در سن ۷۸ سالگی در بیمارستانی در پاریس درگذشت. این خبر را رادیو الجزایر روز شنبه (۷ فوریه) منتشر کرد.
آسیه جبار برای دستیابی زنان الجزایری به حقوق انسانی‌شان و ارزش‌های دمکراتیک در الجزایر مبارزه می‌کرد. او خود را نویسنده‌ای سیاسی نمی‌دانست، اما به عنوان نویسنده سیاسی شناخته شده بود.
جبار در سال ۱۹۳۶ در شهر ساحلی شرشال در نزدیکی الجزیره متولد شد. نام او هنگام تولد فاطمه‌الزهرا املحاین بود. او در ۱۸ سالگی به فرانسه رفت و در آنجا به عنوان نخستین زن الجزایری به تحصیل در یکی از بهترین دانشگاههای این کشور پرداخت. او در همبستگی با مبارزات استقلال‌طلبانه مردم الجزایر در تظاهرات خیابانی شرکت داشت و در سال ۱۹۵۷ تنها در عرض دو ماه نخستین رمان خود به نام "عطش" را نوشت. این کتاب که با نام اصلی او منتشر شد، با موفقیت روبرو شد و او را به شهرت رساند. او پس از این کتاب، آثارش را با نام آسیه جبار منتشر کرد.
جبار یک سال پس از انتشار نخستین رمان خود کتاب "بی‌صبران" را نوشت. او بیش از ۱۵ رمان و نیز داستان‌های کوتاه و شعر از خود به جای گذاشته است. او آثار خود را به زبان فرانسوی می‌نوشت. نوشته‌های او به بیش از ۲۰ زبان دیگر منتشر شده‌اند.
رمان‌ها و فیلم‌های آسیه جبار درباره تاریخ وطن او، استعمار و نقش زن در کشورهای اسلامی هستند. این نویسنده ۷۸ساله به مرور در وطن خود الجزایر به نماد آزادی‌خواهی زنان تبدیل شد.
بخصوص رمان سیاسی "الجزایر سپید" جبار که در سال ۱۹۹۶ منتشر شد با توجه بسیار روبرو گشت. جبار در این رمان وحشت خود از تداوم خشونت در جهان و عشق خود به وطنش الجزایر را به تصویر کشیده بود.
جوایز بین‌المللی برای جبار
جبار یکی از برجسته‌ترین و پرنفوذترین نویسندگان کشورهای مغرب عربی (مراکش، الجزایر، تونس، لیبی، موریتانی) به شمار می‌‌‌‌‌‌‌‌آمد و چندین بار به عنوان نامزد دریافت جایزه نوبل ادبی پیشنهاد شده بود.
او در دانشگاههای الجزایر، فرانسه و آمریکا تدریس می‌کرد. هیأت ژوری بین‌المللی دانشگاه اوکلاهما مهم‌ترین جایزه ادبی آمریکا را در سال ۱۹۹۶ به پاس مجموع آثار ادبی جبار به او اهدا کرد.
جبار در سال ۲۰۰۰ جایزه صلح ناشران آلمان را دریافت کرد. این جایزه به او به عنوان زنی شجاع داده شد که خشم خود نسبت به ترور و خشونت را همچون فریاد کمک بروز می‌دهد.
آسیه جبار در سال ۲۰۰۵ به عضویت فرهنگستان فرانسه درآمد. او بخاطر نخستین فیلم خود "ترانه زنان مون شوا" در سال ۱۹۷۹ جایزه منتقدان جشنواره فیلم ونیز را دریافت کرد. فیلم مستندی که او ساخته بود موفق به دریافت جایزه فستیوال فیلم برلین (برلیناله) در سال ۱۹۸۲ شد.
برای آسیه جبار نوشتن مثل به صدا درآوردن "آژیر خطر" و بخشیدن صدا به قربانیان خشونت بود.
قرار است پیکر آسیه جبار هفته آینده در زادگاه او شرشال به خاک سپرده شود.
DW.DE