کنفرانس در برلین به مناسبت روز جهانی حقوق بشر آزادی و حقوق بشر در ایران تنها راه صلح در منطقه - قسمت آخر
در ادامه کنفرانس جمعی از ایرانیان در تبعید سخنرانی کردند:
بهرام مودت قهرمان ملی پوش فوتبال ایران و عضو شورای ملی مقاومت که در این کنفرانس حضور داشت در سخنان خود از جمله گفت
مایلم از این فرصت استفاده کنم و به طور خلاصه خودم را معرفی کنم. من به عنوان دروازه بان، سال ها در چندین باشگاه از جمله پرسپولیس بودم. این افتخار را داشتم که با تیم ملی در جام جهانی 1978 آرژانتین شرکت کنم. در سال 1352 با تیم ملی فوتبال ایران قهرمان بازی های آسیایی تهران شدیم. به دلیل مصدومیت، علیرغم آمادگی، نتوانستم در المپیک 1972 مونیخ و 1976 مونترال شرکت کنم. من نزدیک به چهار دهه است که عضو شورای ملی مقاومت ایران و عضو کمیسیون ورزش آن هستم. در جریان قیام 1401، چندین ورزشکار در خیابان ها کشته شدند. حداقل دو نفر از 9 نفری که اعدام شدند قهرمانان ورزشی بودند. تعداد زیادی از ورزشکاران به ویژه ورزشکاران زن از شرکت در مسابقات جهانی محروم شدند. ما در شورای ملی مقاومت تلاش می کنیم صدای ورزشکاران متعهد کشورمان باشیم. من به نمایندگی از جامعه ورزشکاران متعهد ایرانی، از دولت فدرال و اتحادیه اروپا می‌خواهم که سیاست قاطعی را علیه دیکتاتوری آخوندی اتخاذ کنند که ورزش را نیز در خدمت این دیکتاتورها قرار می‌دهد.
بهرام مودت در این سخنرانی درباره آلترناتیو شورای ملی مقاومت گفت:
شورای ملی مقاومت با قدمتی 42 ساله، آن را به دیرپاترین ائتلاف سیاسی در ایران تبدیل کرده است. دلیل اصلی انسجام شورا، روابط دموکراتیک درون شورای ملی مقاومت است. گواه این شرایط دموکراتیک این است که مجاهدین خلق از وزن سیاسی خود برای اعمال هژمونی بر سایر اعضا استفاده نمی کنند. هر تصمیمی بر اساس رای اکثریت است و نظرات انتقادی پذیرفته می شود. زیرا همه یک هدف مشترک دارند، تغییر رژیم و ایجاد یک ایران دموکراتیک. بنابراین فکر می‌کنم روابط درون شورای ملی مقاومت ایران نشان می‌دهد که این ائتلاف توانایی پایبندی به اصول دموکراتیک در یک جمهوری در آینده ایران را دارد. مجاهدین خلق موتور انقلاب برای آزادی در ایران هستند. هر کس واقعاً خواهان ایران آزاد است باید شورای ملی مقاومت ایران را به رسمیت بشناسد. برای فردی مثل من خیلی تلخ و سخت بود که همه امکانات و ارزش های مادی و ناملموس را به خصوص از نظر ورزشی پشت سر بگذارم و با والدین، اعضای خانواده،دوستان، هم تیمی ها و هواداران خداحافظی کنم. اما به دلیل شناختی که از گروه‌های سیاسی به‌ویژه مجاهدین خلق و دیگر گروه‌ها و شخصیت‌های شورای ملی مقاومت داشتم، بدون توجه به اعتقادم، با استقبال خوبی مواجه شدم. این، روحیه و انگیزه جدیدی در من دمیده است. و حالا بعد از 39 سال خوشحالم و افتخار می کنم که عضوی از این خانواده بزرگ هستم. خیلی متشکرم.
سخنران دیگر این کنفرانس سحر ثنایی بود وی در سخنان خود ابتدا گفت
برای من افتخار بزرگی است که خانم رجوی امروز به صورت آنلاین به ما ملحق می شود. خانم رجوی با سبک شجاعانه و فداکارانه خود در دوران دیکتاتوری، الگوی زنان جوان ایران است که برای آزادی خود و علیه دیکتاتوری مبارزه می کنند. او به عنوان یک زن مسلمان و به عنوان نقطه مقابل بنیادگرایی، پایه های دیکتاتوری مذهبی در ایران را متزلزل می کند. زنی که زندگی خود را وقف مقاومت کرده است، هرگز تسلیم نمی شود و مقاومت را در تمام فراز و نشیب ها هدایت کرده و هر بار آن را از نو زنده کرده است.
سحرثنایی با تاکید بر نقض گسترده حقوق بشر در ایران و ضرورت پایان دادن به مصونیت از مجازات سران و کارگزاران رژیم افزود:
از ابتدای سال 2023 تاکنون حداقل 700 نفر در ایران اعدام شده اند. تعداد اعدام های سیاسی در ماه های اخیر به میزان بی سابقه ای افزایش یافته است. تنها در ماه نوامبر 123 نفر اعدام شدند. یک واقعیت تلخ و غم انگیز این است که ایران امروز کشوری است که توسط جنایتکاران علیه بشریت یعنی رهبر این رژیم، خامنه ای، رئیس جمهور آن، رئیسی و رئیس قوه قضائیه اژه ای اداره می شود. سوال اینجاست که آیا می توانیم از جنایت علیه بشریت در ایران جلوگیری کنیم؟ یک چیز بسیار واضح است: سیاست ایران در کشورهای غربی و اروپایی باید تغییر کند. سیاست جدید ایران باید به جای مماشات و منافع اقتصادی بر حقوق بشر و برسمیت شناختن آلترناتیو دموکراتیک شورا متمرکز شود.
دوستان عزیز، علیرغم همه جنایات رژیم ایران، با وجود 120 هزار شهید،رژیم ایران موفق به شکستن اراده آزادی و مقاومت نشده است. برعکس، مقاومت ایران توانسته است شعله مقاومت را زنده نگه دارد و فرهنگ مقاومت را در ایران گسترش دهد بطوری که جوانان ایرانی هر روز به آن می پیوندند تا زندگی خود را وقف مقاومت کنند. این مرهون مقاومت سازمان یافته و فداکارانه مردان و زنان شجاعی است که از روز اول به خمینی نه و به آزادی آری گفتند و در دهه های گذشته این مبارزه را بصورتی خستگی ناپذیر ادامه داده اند. شجاعت شما،ما را ملزم به ایستادگی در برابر دیکتاتوری آخوندها، برای ایران آزاد، و برای صلح در خاورمیانه می کند و امروز از همه شما می خواهم که در این اتحاد علیه دیکتاتوری شرکت کنید. متشکرم.
پگاه جهانمیری سخنران دیگر این جلسه گفت:
من نماینده (از جوامع ایرانی) در استان نورد راین وستفالن هستم.بر کسی پوشیده نیست که رژیم آخوندها در تلاش است تا با روش‌های وحشیانه رو به افزایش خود، به‌ویژه از طریق اعدام، مقاومت را از بین ببرد. آنها سعی می کنند ترس را در بین مردم گسترش دهند و نشان دهند که مقاومت را شکست داده اند. اما مردم ایران به ویژه کانونهای شورشی نخواهند ترسید و تعداد فعالیت‌های مقاومت سازمان‌یافته در حال افزایش و در سراسر کشور گسترده شده است. این به خوبی نشان می دهد که شعله مقاومت فروزان است و رژیم نمی تواند آنرا در نطفه خفه کند.جهان باید بداند تا زمانی که رژیم آخوندی در قدرت است، چشم انداز صلح در ایران و منطقه بسیار دور است. به همین دلیل است که استراتژی رژیم منحرف کردن تمرکز از قیام در داخل و دامن زدن به رعب و وحشت در منطقه است. به همین دلیل، واکنش بین المللی و جلب توجه به منبع آتش افروزی، یعنی رژیم آخوندی، مهم است. هدف مقاومت سازمان یافته تحقق خواسته های مردم ایران و تغییر رژیم است. مردم به اصلاحات در درون این رژیم اعتقادی ندارند. و به این درک رسیده اند که فداکاری و مبارزه پایه های سرنگونی این رژیم است. زنان و مردان شجاعی که به مقاومت می پیوندند و به این امر اشراف دارند نیز این را می دانند. به همین دلیل است که تمام توطئه های رژیم علیه آلترناتیو و مقاومت سازمان یافته بویژه علیه خانم رجوی رئیس جمهور برگزیده این مقاومت است. اکنون زمان آن رسیده است که با کسانی که شجاعانه برای یک ایران آزاد و عادلانه مبارزه می کنند، همبستگی نشان دهیم. متشکرم
محسن میرزاده از زندانيان سياسي دهه شصت و از شاهدان قتل عام 1367 نیز در این جلسه گفت :
خیلی متشکرم از اینکه امروز صدای 120هزاراعدامی هستیم. کسانی که به دست جنایتکاران، رئیسی و هیئت مرگ اعدام شدند و صدها هزار زندانی که درایران شکنجه می‌شوند.
امروز درکنار ما خواهران و برادرانی هستند که بهترین عزیزانشان را از دست داده اند در این جمع ما کسانی هستند که زیرضربات شکنجه رژیم ایران بوده اند.من میرزاده هستم. دو برادرم در ایران از نخبگان دانشگاه تهران بودند درسال ۶۷ فقط به جرم هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران و برای یک ایران آزاد و دموکراتیک به‌دست رئیسی اعدام شدند.
خودم و مادر و خواهرم باحمله وحشیانه ای که ماموران رژیم به خانه مون کردند دستگیرشدم، بسیاری از دوستام و معلمام و کسانی که روی صندلی می نشستیم همه رو اعدام کردند .
مهران بی غم ، حسن قهرمانی و صدها همرزمام و کسانی که فقط برای یک کلمه آزادی آزادی همه رو اعدام کردند .درآخر اجازه بدهید از صمیم قلب از خانم رجوی که واقعا صدای این 120هزارکسایی هستند که هیچ معلوم نیست به کجا اینها رو شهید کردند و جنازه های اینها رو دفن کردند .با هزار مانعی که در راه این کار بوده خانم رجوی تلاش کرده که به جامعه جهانی صدای خاموش اینها رو دوباره زنده کنه .
حسین یعقوبی در سخنان خود در کنفرانس برلین به مناسبت روز جهانی حقوق بشر گفت:
در سال 1986، من به سختی توانستم از یورش سپاه پاسداران بدنام به یک جلسه سیاسی مخفی با فرار از کوه ها به ترکیه و سپس به آلمان بیایم.
بسیاری از رفقای من که در این یورش دستگیر شدند، بعداً در قتل عام 1367 اعدام شدند. رژیم ضد بشری در ایران چیزهای زیادی از ما گرفته است، اما دیدگاه و اراده ما برای مبارزه برای تغییر دموکراتیک در ایران، همچنین عزم و تعهد ما به مردم محروممان تا به امروز تزلزل ناپذیر مانده است.
ما در جمع ایرانیان مقیم آلمان، متعهد به یک جامعه انسانی، عادلانه و دموکراتیک در ایران هستیم. این ارزش هادر برنامه ده ماده ای خانم رجوی هم منعکس شده است. بنابراین از طریق تعهدی که در اینجا داریم، سعی می کنیم صدای مردم ایران در آلمان باشیم. اما صدای مردم ایران چیست؟ فکر می‌کنم پس از قیام‌های چند سال اخیر باید برای همه روشن شده باشد که مردم ایران آشکارا خواهان تغییر رژیم هستند،اما این صدا بخاطر سیاست مماشات کشورهای غربی با رژیم ایران تا کنون نشنیده باقی مانده است .
اکنون برای همه روشن شده است که مردم ایران واقعاً خواهان تغییر هستند. اما براثر وجود سیاست مماشات، متأسفانه شاهد شیطان سازی برای بدنام کردن مقاومت ایران هستیم. برای ما به عنوان قربانیان رژیم ضد بشری، این نگرش که تا حد زیادی به ادامه حیات رژیم ایران منجر شده است، غیرقابل تحمل و همچنین بسیار دردناک است.
خانم ها و آقایان، ما مبارزه عادلانه برای آزادی و دموکراسی را در ایران علیه این رژیم وحشی آغاز کرده ایم. و البته این مبارزه را ادامه خواهیم داد و با مقاومت پایدار و با کانونهای شورشی، تا پایان موفقیت آمیز، آن را ادامه خواهیم داد. این امر قطعاً فداکاری بسیاری از ما را می‌طلبد، همبستگی همه مردم آزادیخواه را می‌طلبد. با در نظر گرفتن این موضوع، من نیز به حمایت شما امیدوار هستم. با تشکر از توجه شما.