کنفرانس در برلین با حضور نمایندگان پارلمان فدرال در حمایت از قیام مردم ایران و برنامه ۱۰ مادهای رئیسجمهور برگزیده مقاومت
روز پنجشنبه ششم مهرماه کنفرانسی با عنوان «برای یک جمهوری دموکراتیک در ایران مبتنی بر جدایی دین از دولت» در برلین با حضور و سخنرانی نمایندگان بوندستاگ، پارلمان فدرال آلمان در حمایت از قیام مردم ایران و برنامه ده مادهای خانم مریم رجوی برای ایران آینده برگزار شد.
در این کنفرانس نمایندگان پارلمان از گروههای پارلمانی دموکرات مسیحی، سوسیال دموکرات، لیبرال و چپ شرکت داشتند. نمایندگان پارلمان فدرال خانم وینکلمایر بکر رئیس کمیسیون قضایی مجلس فدرال، آقای کارستن مولر، نماینده ارشد دموکرات مسیحیان در کمیسیون قضایی، دکتر میشائیل مایستر، خانم دایانا اشتوکر، آقای ینس پایک، آقای کنوت گرشاو، آقای توماس لوتسه، خانم گوکای آکبولوت، آقای الکساندر فور و همچنین خانم اشتفانی بونگ نایبرئیس گروه پارلمانی دموکرات مسیحی در مجلس برلین و آقای مارتین پاتسلت نماینده سابق مجلس فدرال و رئیس مشترک کمیته آلمانی همبستگی برای ایران آزاد در شمار شرکتکنندگان و سخنرانان این کنفرانس بودند.
خانم مریم رجوی رئیسجمهور برگزیده مقاومت ایران در یک پیام ویدئویی به این کنفرانس گفت: در این یک سال خامنهای همه قوای نظامی و اطلاعاتی و سیاسی رژیم را برای کنترل جامعه به کار گرفت. اما جامعه به مقاومت ادامه میدهد و هر حادثهیی میتواند قیام دیگری در سراسر ایران برپا کند. رژیم روی یک بشکه باروت نشسته است. زیرا همان عواملی که قیامها در سالهای ۹۶ و ۹۸ و ۴۰۱ را آفرید، همچنان در کار است. اما رژیم ایران و متحدانش تلاش میکنند اینطور جلوه دهند رژیم بر اوضاع مسلط است. این اشتباه خطرناکی است که بسیاری از دولتهای اروپایی مرتکب میشوند و در نتیجه در مقابل تروریسم و جنگافروزی و پروژه دستیابی به بمب اتمی از سوی این رژیم سیاست انفعالی در پیش میگیرند. یکی از مخربترین عواقب این اشتباه فرصت دادن به مأموران مخفی و لابیهای آخوندهاست برای پخش اطلاعات غلط علیه مجاهدین و شورای ملی مقاومت است. آنها این دروغ را پخش میکنند که در ایران آلترناتیوی وجود ندارد و تنها راه، استمالت از همین رژیم است. تحمل این مزدوران بخشی از سیاست فاجعهبار مماشات است.
خانم رجوی در قسمت دیگری از سخنان خود گفت خواست مردم ایران خیلی روشن است:
حق مردم ایران برای مقاومت بهرسمیت شناخته شود. سپاه پاسداران در لیست تروریستی اتحادیه اروپا قرار گیرد. قطعنامههای شورای امنیت ملل متحد علیه برنامه اتمی آخوندها فعال شود. رژیم آخوندها بهعنوان تهدید مبرم صلح و امنیت جهان ذیل فصل هفت منشور ملل متحد قرار گیرد.
آقای کارستن مولر در سخنان خود گفت: ما باید سرکوب شدیدی را که رژیم ایران اعمال میکند در کانون توجهات افکار عمومی قرار داده و فشار را علیه آن بالا ببریم. سپاه پاسداران یک سازمان جنایتکار تروریستی است.
گزارشات رسانهای مبنی بر اینکه رژیم ایران در حال حاضر در حال انجام [عملیات] نفوذ بسیار هدفمند میباشد، قابل توجه بوده و ما باید این اطلاعات را پیگیری کنیم. پذیرفتنی نیست که عوامل تبلیغاتی رژیم آخوندی در یک موقعیت مرکزی در وزارتخارجه آلمان حضور داشته باشند. و اگر چنین چیزی باشد دیگر نباید در مورد اتهاماتی که بعضاً در مورد شورای ملی مقاومت ایران مطرح میشود تعجب کرد.
در ایران ما با یک رژیم فوقالعاده بیرحم و بهطور ویژه سازمانیافته سروکار داریم. ابزار تجارت رژیم آخوندی باجگیری، گروگان گیری، قاچاق انسان و آنگونه که نمونهاش را دیدیم بکارگیری تروریستها با پاس دیپلماتیک است.
خانم دایانا اشتوکر گفت: از ابتدای سال میلادی ۵۲۰ انسان در ایران اعدام شدهاند. عدد واقعی ناشناخته است. ما در آلمان و جهان نمیتوانیم فقط نظارهگر این جنایات باشیم. تحریمهای فراگیر و لیستگذاری سپاه پاسداران بهعنوان سازمان تروریستی اقدامات مؤثری هستند که اتحادیه اروپا هنوز به آن جامه عمل نپوشانده است. ما اگر به دیکتاتوری «نه» میگوییم، باید بهدنبال راهحل هم باشیم. برای من برنامه ۱۰ مادهای که شورای ملی مقاومت تدوین کرده بسیار قانعکننده است. این برنامه نه تنها در بین انجمنهای ایرانی در آلمان، بلکه در سطح بینالمللی نیز بهرسمیت شناخته شده است. این برنامه مبنایی برای یک قانون اساسی دموکراتیک در ایران بهشمار میرود. و به همین دلیل است که من نیز تصمیم گرفتهام از این مقاومت دموکراتیک حمایت کنم.
کاترین بورنمولر رئیس افتخاری جامعه بینالمللی حقوقبشر در آلمان گفت: «۳۰۰۰۰ تن از مخالفان رژیم ایران در سال ۶۷ بهقتل رسیدند. یکی از قضات در کمیته مرگ رئیسی بود که امروز ریاست کشور را برعهده دارد. مجاهدین ساکن اشرف۳ شاهدان این جنایات هستند. رژیم ایران میخواهد این شاهدان را به هر قیمت شده نابود کند. از اینرو این وظیفه بینالمللی کشورهای دموکراتیک است که از این شاهدان حفاظت بهعمل آورد.
در این کنفرانس یک گروه از زندانیان سابق سیاسی و خانواده شهدای قتلعام سال ۶۷ بهعنوان شاهد در جلسه حاضر شده و در مورد جنایات رژیم در زندانها شهادت دادند.